فلسفه ی روز والنتاین

زماني كه دين مسيح مرسوم گرديد, مردان روحاني تصميم به تغيير رسوم ديرينه مشتركين گرفتند. يكي از اين رسوم جشني به نام feast oflubercus بود. اين جشن از سوي مقامات كليسا به نام ST. Valntines نام گذاري شد و به منظور اينكه اين جشن معناي روحاني داشته باشد , روحانيون شيوه ی نامگذاري جديدي براي دختران در اين مراسم ابداع نمودند.

مراسم به اين صورت بود كه در اين جشن كوزه اي حاوي اسامي مقدس در بين دختران قرار مي دادند و دختران جوان هر يك, يك نام از كوزه بيرون مي آوردند و اين دختران سعي مي كردند تا سال آينده صفت آن نام مقدس را در خود ايجاد نمايند.

اين مراسم تا قرن 15 ميلادي ادامه داشت ولي چندان موفق نبود . اما براي اغلب افراد ريشه اين روز از مبدا ديگري است كه اينك درباره ان مي خوانيد...

در قرن سوم میلادی مطابق با اوایل امپراتوری ساسانی در ایران در زمان کلوديوس دوم (يكي از سرداران روم) جنگهاي فراواني بود و اين سردار به سختي موفق به جمع آوري سربازان مي شد . چرا كه آنان حاضر به ترك زنان , خانواده و معشوقه هاي خود نمي شدند. به همين دليل کلوديوس خشمگين تمامي عقود زناشويي را باطل اعلام كرد و اجازه ازدواج را از تمامي مردان گرفت!!!

در آن ديار كشيشي به نام Valentine مشغول انجام وظيفه روحاني خود بود. والنتاين مقدس كه اين اقدام کلوديوس را غير انساني مي دانست و چند زوج عاشق را پنهاني به عقد يكديگر درآورد . کلوديوس پس از پي بردن به اين اقدام والنتاين را به زندان فرستاد.

والنتاين در زندان عاشق دختر يكي از زندانبانان شد و ... يكي از نامه هاي او به دست کلوديوس افتاد . در پاي نامه امضا شده بود From your valentine گلاديوس كه از اين امر مطلع گرديد در روز 14 فوريه والنتاين را اعدام كرد. دوستان والنتاين او را در كليساي روم به خاك سپردند. روز اعدام و خاك سپاري والنتاين مقدس كه برابر 14 فوريه بود براي دوستداران او جاوداني شد و همگي عشاق از آن پس اين روز را در كنار همديگر ميگذرانند.

دوستداران والنتاين مقدس بر اين عقيده اند كه روح او در اين روز حامي تمامي عشق هاي مقدس است و به احترام او و عشق پاكش در اين روز هدايا و نامه هاي خود را با امضاي والنتاين به عشق خود تقديم مي كنند ... ( روز عشق و دوست داشتن برای تمامی عشاق خجسته و میمون باد )